Pojazd wyposażony jest w zębatkowy układ kierowniczy wyposażony we wspomaganie hydrauliczne.
Układ kierowniczy składa się z następujących elementów: mechanizmu kierowniczego z drążkami kierowniczymi, kolumny kierowniczej z kierownicą oraz wałka pośredniego, który przenosi moment obrotowy z kolumny kierownicy na mechanizm kierowniczy. Aby zmniejszyć siłę wywieraną przez kierowcę na kierownicę, zastosowano wspomaganie hydrauliczne.
Wspomaganie kierownicy składa się z następujących elementów: pompy wspomagania kierownicy, zbiornika płynu hydraulicznego oraz siłownika hydraulicznego będącego częścią przekładni kierowniczej.
Pompa wspomagania kierownicy to pompa łopatkowa, która zapewnia ciśnienie w układzie hydraulicznym, które działając na tłok siłownika hydraulicznego wytwarza dodatkową siłę przyłożoną do zębatki kierowniczej połączonej z siłownikiem hydraulicznym. Pompa napędzana jest paskiem klinowym.
Wspomaganie kierownicy jest sterowane zaworem sterującym, który przy bardzo małym obrocie wału kierowniczego względem koła napędowego mechanizmu zębatkowego kieruje przepływ płynu roboczego do żądanej wnęki cylindra hydraulicznego, aż do kierowca zatrzymuje ruch kierownicą, a zębatka zajmuje z góry określoną pozycję. To wyeliminuje niedopasowanie położenia wału kierownicy i koła napędowego, a zawór skieruje płyn do kanału obejściowego.
Ta cecha układu hydraulicznego determinuje potrzebę zapewnienia przez kierowcę, aby mechanizm nie docierał do ograniczników w skrajnych położeniach, co doprowadzi do szczytowych obciążeń drążków kierowniczych i układu hydraulicznego napędu RP.