Паказваем праверку ўзроўню вадкасці ў аўтаматычнай каробцы перадач аўтамабіля з рухавіком 1,6.
Паказальнік узроўня вадкасці аўтаматычнай каробкі перадач
Праверку выконваем адразу пасля паездкі (каб вадкасць у скрынцы перадач было прагрэтая да працоўнай тэмпературы — 70–80°) — на гарызантальнай пляцоўцы, пры гэтым рухавік павінен працаваць на халастым ходу, а селектар (рычаг выбару перадач) знаходзіцца ў становішчы «Р».
Перш чым атрымаць паказальнік узроўня вадкасці, старанна выдаляны забруджванні з паверхні дэталяў у непасрэднай блізкасці ад яго. Трапленне ва ўнутраную паражніну каробкі перадач нават нязначнай колькасці іншародных часціц недапушчальна, бо гэта можа парушыць яе нармальную працу і стаць прычынай падвышанага зносу дэталяў механізму.
Вымаем паказальнік узроўня вадкасці з накіроўвалай трубкі скрынкі перадач. Для праверкі стану вадкасці змакае паказальнік белым папяровым лістом. Вадкасць павінна быць празрыстай. Дробная завісь, карычневага або чорнага колеру, добра прыкметная на белай паперы, сведчыць аб моцным зносе фрыкцыёнаў. У гэтым выпадку варта звярнуцца на СТА для дыягностыкі каробкі перадач.
Чыстым безворсавым рыззём выдаляем з паказальніка рэшткі вадкасці і ўстаўляемы яго ў накіроўвалую трубку да ўпора.
Зноў вымаем паказальнік і вызначаем месца размяшчэння плёнкі вадкасці на паказальніку.
Размяшчэнне кантрольных пазнак на паказальніку ўзроўню вадкасці
Аб'ём вадкасці ў скрынцы перадач у норме, калі абза плёнкі вадкасці размяшчаецца паміж двума пазнакамі HOT ("гарачай" зоны) на паказальніку. Калі беражок плёнкі апынулася ніжэй пазнак «гарачай» зоны, патрабуецца даліць вадкасць. Пры неабходнасці даліваем у скрынку перадач вадкасць, рэкамендаваную заводам-вытворцам. Вадкасць заліваем у накіроўвалую трубку паказальніка з дапамогай варонкі невялікімі порцыямі, кантралюючы ўзровень.
У аўтаматычнай каробкі перадач на аўтамабілі з рухавіком 1,8 паказальнік ўзроўню вадкасці не прадугледжаны. Узровень вадкасці ў скрынцы перадач вызначаецца праз кантрольную адтуліну (закрытае коркам), размешчанае ў картэры скрынкі пад корпусам вонкавага шарніра прывада правага кола. Праверку ўзроўню праводзім пры тых жа ўмовах (гл. Вышэй), адкруціўшы корак. Узровень вадкасці ў скрынцы перадач павінен дасягаць ніжняй абзы кантрольнай адтуліны. Калі ўзровень паніжаны, даліваем у скрынку перадач вадкасць, рэкамендаваную заводам-вытворцам, з дапамогай шпрыца для трансмісійнага алею.
Нельга перавышаць максімальна дапушчальны ўзровень вадкасці, бо гэта можа прывесці да выхаду каробкі перадач з ладу.