Elementy tylnego zawieszenia: 1 - belka; 2 - gumowa poduszka; 3 - dźwignia belki; 4 - dolna uszczelka sprężyny; 5 - amortyzator; 6 - wiosna; 7 — górne ułożenie sprężyny; 8 - poduszki i podkładki górnego mocowania amortyzatora do nadwozia; 9 - mechanizm hamulca tylnego koła; 10 - czop tylnego koła; 11 - zespół bębna hamulcowego z łożyskami tylnych kół; 12 - podkładka oporowa; 13 - nakrętka koronowa; 14 - nasadka ochronna; 15 — dźwignia belki cichego bloku
Tylne zawieszenie: 1 - belka tylnego zawieszenia; 2 - wiosna; 3 - amortyzator
Tylne zawieszenie jest półniezależne z belką elastyczną i wahaczami wleczonymi na zawiasach do nadwozia, ze sprężynami baryłkowymi i teleskopowymi amortyzatorami dwustronnego działania.
Aby zwiększyć stabilność boczną i zmniejszyć kąty przechyłu, wewnątrz belki zamontowany jest stabilizator, którego końce są przymocowane do wahaczy za pomocą śrub i nakrętek.
Stabilizator jest przymocowany śrubą i nakrętką do wahacza.
W środkowej części stabilizatora zamontowana jest gumowa poduszka eliminująca drgania drążka.
Głównym elementem nośnym zawieszenia jest belka składająca się z wahaczy wzdłużnych i zespawanego ze sobą łącznika.
Z tyłu do wahaczy przyspawane są wsporniki do mocowania amortyzatorów oraz kołnierze do mocowania czopów tylnych kół i tarcz hamulcowych.
Ciche klocki wciśnięto w oczka manetek z przodu.
Gumowy układ silentbloków, wulkanizowany na klipsy.
Podczas wciskania cichego bloku w dźwignię musi być ściśle zorientowany.
Śruba przechodzi przez wewnętrzną klatkę cichego bloku, łącząc dźwignię ze wspornikiem nadwozia.
Elastycznymi elementami zawieszenia są spiralne sprężyny beczkowate.
Sprężyna tylnego zawieszenia: 1 — górne ułożenie sprężyny; 2 - wiosna; 3 - dolna uszczelka sprężyny
Plastikowa osłona jest przyklejona do drugiego zwoju od dołu.
Górny koniec sprężyny spoczywa poprzez gumową uszczelkę na platformie przyspawanej do podłużnicy nadwozia, dolny koniec poprzez gumową uszczelkę na wsporniku przyspawanym do ramienia belki.
Gumowa podkładka na górnym końcu sprężyny działa również jako bufor dla suwu sprężania.
W dolne ucho amortyzatora wciskany jest gumowo-metalowy zawias, przez którego centralną tuleję przechodzi śruba mocująca amortyzator do wahacza.
Tylny amortyzator: 1 - nakrętka mocująca drążek; 2 - podkładka; 3 - górna poduszka; 4 - amortyzator; 5 - poduszka dolna; 6 - tuleja dystansowa
Drążek amortyzatora jest przymocowany do korpusu za pomocą dwóch gumowych poduszek (jeden znajduje się na dole wspornika, drugi na górze) oraz dwie metalowe podkładki.
Pomiędzy poduszkami na drążku amortyzatora montowana jest tuleja dystansowa.
Rolę piasty koła tylnego pełni bęben hamulcowy, w którym zamontowane są dwa łożyska stożkowe.
Zewnętrzne pierścienie łożysk są osadzone w bębnie z lekkim pasowaniem ciasnym.
Wewnętrzne bieżnie łożysk osadzone na czopie (osie) tylne koło - z małą szczeliną.
Czop tylnego koła jest mocowany czterema nakrętkami przez tarczę hamulca do kołnierza belki tylnego zawieszenia
Kąty montażu tylnych kół są konstrukcyjnie wykonane przez producenta i nie podlegają regulacji.
Wartości kątów ustawienia tylnych kół dla samochodu z napełnionym do połowy zbiornikiem paliwa i obciążeniem 70 kgf na przednich siedzeniach:
- – camber: od –2°10' do -1°10';
- – zbieżność: –10'±40' (–1±4 mm).
Jeśli zmierzone wartości kątów nie odpowiadają ustawionym, należy sprawdzić stan zawieszenia.